Θάμνος φυλλοβόλος, με σκληρά κλαδιά, φύλλα λογχοειδή, βραχύμισχα και άνθη μικρά, λευκά, εμφανιζόμενα απο το τέλος της άνοιξης μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου. Τα φύλλα της, όταν τρίβωνται, αναδίδουν οσμή λεμονιού. Είναι φυτό ιθαγενές της Χιλής, έχει όμως εισαχθή και καλιεργείται στην Ελλάδα απο πολύ παλιά. Έχει αξία, κυρίως καλλωπιστική. Τα φύλλα της βρίσκουν εφαρμογή στην αρωματοποιία. Τα άνθη, τα φύλλα και οι βλαστοί συλλέγονται κατα το καλοκαίρι και χρησιμοποιούνται σαν φάρμακο τονωτικό, αντιπυρετικό, εφιδρωτικό, αιμοστατικό και καταπραϋντικό. Η λουίζα είναι γνωστή και με όνομα αλουίζα, λεμονόχορτο, λιππία. Χρησιμοποιείται για αιμορραγίες, ατονία, διάρροια, νευρώσεις, παχυσαρκία, πυρετός και ωτίτιδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου